ธง
ตราสัญลักษณ์
คำขวัญ
-
ชื่อทางการ
สาธารณรัฐเซเนกัล หรือ The Republic of Senegal
ความเป็นมา
-
ที่ตั้ง
เซเนกัลตั้งอยู่ทางภาคตะวันตกของทวีปแอฟริกา ติดกับมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ระหว่างกินี-บิซเซา และมอริตาเนีย ละติจูดที่ 14 00 องศาเหนือ ลองติจูดที่ 14 00 องศาตะวันตก
พื้นที่
196,190 ตารางกิโลเมตร (76,000 ตารางไมล์) พื้นดิน 192,000 ตารางกิโลเมตร พื้นน้ำ 4,190 ตารางกิโลเมตร
อาณาเขต
พรมแดนยาว 2,640 กิโลเมตร ทิศเหนือ ติดกับ มอริเตเนีย (813 กิโลเมตร)
ทิศตะวันออก ติดกับ มาลี (419 กิโลเมตร) ทิศใต้ ติดกับ กินี (330 กิโลเมตร) และกินีบิสเซา (338 กิโลเมตร) ทิศตะวันตก ติดกับ แกมเบียและมหาสมุทรแอตแลนติก
สภาพภูมิประเทศ
พื้นที่ราบ ค่อยๆ สูงขึ้นเป็นเนินเขาทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
สภาพภูมิอากาศ
เซเนกัลมีภูมิอากาศที่แตกต่างในแต่ละภาค เช่น ในบริเวณชายฝั่งจะมีอากาศเย็นกว่าปกติ และภาคใต้อากาศร้อนและมีฝนตกชุกระหว่างเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคมเป็นฤดูหนาวและแห้งแล้งติดต่อกัน ไม่มีฝนตก อุณหภูมิเฉลี่ยระหว่าง 18-29 องศาเซลเซียส ระหว่างเดือนมิถุนายนถึงพฤศจิกายน จะมีอากาศร้อนและมีฝนตก
ทรัพยากรธรรมชาติ
ปลา ฟอสเฟต แร่เหล็กำ
ภัยธรรมชาติ
น้ำท่วมบริเวณที่ราบต่ำ เผชิญความแห้งแล้งเป็นบางครั้ง
จำนวนประชากร
13,300,410 คน (ค่าประมาณการ เดือนกรกฏคมคม พ.ศ. 2556)
อัตราการเติบโตของประชากร
2.51% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2556)
สัญชาติ
Senegalese
เชื้อชาติ
ศาสนา
ภาษา
ฝรั่งเศส (ภาษาราชการ) ภาษา Wolof,Pulaar Jola และ Mandinka
แผนที่การแบ่งเขตการปกครอง
รูปแบบการปกครอง
สาธารณรัฐ (Republic)
เมืองหลวง
กรุงดาการ์ (Dakar) เมืองสำคัญได้แก่ Thies, Kaolack, St. Louis, Ziquinchor
วันที่ได้รับเอกราช
4 เมษายน 1960 (พ.ศ. 2503) ซึ่งเป็นวันที่ได้รับเอกราชจากฝรั่งเศส
รัฐธรรมนูญ
เริ่มใช้รัฐธรรมนูญ 7 มกราคม พ.ศ. 2544 (ค.ศ. 2001)
ฝ่ายบริหาร
ประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐ และมีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำรัฐบาล ทั้งนี้ ประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งโดยตรง และอยู่ในตำแหน่งคราวละ 7 ปี นายกรัฐมนตรีได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดี และนายกรัฐมนตรีจะเป็นผู้แต่งตั้งคณะรัฐมนตรี โดยการหารือกับประธานาธิบดี
ระบบกฏหมาย
ระบบกฎหมายประมวลกฎหมายฝรั่งเศส
ฝ่ายนิติบัญญัติ
มี 2 สภา คือ สภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา ทั้งนี้ เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2550 รัฐบาลได้ประกาศแก้ไขกฎหมายเพื่อเปลี่ยนรูปแบบองค์กร โดยกำหนดให้มีสภา 2 สภา คือ สภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาเหมือนในอดีต (เคยเปลี่ยนเป็นระบบสภาเดียวตั้งแต่ปี 2544)
ฝ่ายตุลาการ
มีศาลรัฐธรรมนูญ สภาที่ปรึกษาแห่งรัฐ ศาลฎีกาและศาลอุทธรณ์
การแบ่งการปกครอง
11 เขต ได้แก่ Dakar, Diourbel, Fatick, Kaolack, Kolda, Louga, Matam, Saint-Louise, Tambacounda, Thies, Ziguinchor
ประวัติศาสตร์การปกครองโดยสังเขป
เซเนกัลมีระบอบการปกครองแบบสาธารณรัฐตามระบอบประชาธิปไตย โดยมีพรรคการเมืองหลายพรรค ประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐ และมีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำรัฐบาล ทั้งนี้ ประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งโดยตรง และอยู่ในตำแหน่งคราวละ 5 ปี สำหรับนายกรัฐมนตรีได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดี และนายกรัฐมนตรีจะแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี โดยการปรึกษาหารือกับประธานาธิบดี ระบบรัฐสภาของเซนัลเป็นแบบสภาเดียว โดยมีสมาชิก 120 คน มาจากการเลือกตั้งทั่วไปแบบแบ่งเขต 65 คน และระบบรายชื่อ 55 คน สมาชิกรัฐสภาอยู่ในตำแหน่งสมัยละ 5 ปี ฝ่ายตุลาการ มีศาลรัฐธรรมนูญ สภาที่ปรึกษาแห่งรัฐ ศาลฎีกาและศาลอุทธรณ์ ทั้งนี้ เซเนกัลเป็นประเทศที่มีความมั่นคงทางการเมืองมากที่สุดประเทศหนึ่งในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตก และเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศในแอฟริกาซึ่งไม่เคยประสบเหตุปฏิวัติรัฐประหาร
ดินแดนเซเนกัลได้รับการบันทึกในประวัติศาสตร์นับแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 โดยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรกานา ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 15 โปรตุเกสเริ่มจัดตั้งสถานีการค้าในบริเวณดังกล่าว ตามด้วยชาวดัทช์ อังกฤษ และฝรั่งเศส ในปี 2538 ฝรั่งเศสได้เข้ายึดครองดินแดนประเทศเซเนกัลเข้าเป็นส่วนหนึ่งของแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศส
ในปี 2503 ดินแดนเซเนกัลได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลี จนได้รับอิสรภาพจากฝรั่งเศสในปีต่อมา แต่ได้แยกตัวออกเป็นอิสระในเดือนสิงหาคม 2504 และจัดตั้งสาธารณรัฐเซเนกัล โดยมีนาย Sedar Senghor เป็นประธานาธิบดีคนแรก และมีการปกครองในระบบพรรคการเมืองเดียวโดยพรรค Union progressiste sénégalais (UPS) จนกระทั่งในปี 2517 ซึ่งรัฐบาลได้อนุญาตให้มีการจัดตั้งพรรคการเมืองฝ่ายค้าน และมีการเลือกตั้งในระบบหลายพรรคอย่างไรก็ตามพรรค UPS ซึ่งได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรค Partie socialiste (PS) ยังคงได้รับเสียงข้างมากในรัฐบาลและปกครองประเทศอย่างต่อเนื่อง
ประธานาธิบดี Senghor ได้ก้าวลงจากตำแหน่งเมื่อปี 2524 โดยนาย Abdou Diouf ได้รับเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสืบแทน และดำรงตำแหน่งต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม นับแต่ปี 2534 ได้เกิดความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกับพรรคฝ่ายค้านจนต้องมีการจัดตั้งรัฐบาลแห่งชาติขึ้น อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งและปัญหาทางการเมืองยังมีต่อเนื่องจนเป็นเหตุให้พรรค PS ของรัฐบาลได้รับความนิยมน้อยลงเป็นลำดับ
ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อปี 2543 ประธานาธิบดี Diouf ซึ่งลงสมัครรับเลือกตั้งซ้ำได้รับคะแนนเสียงไม่ถึงร้อยละ 50 ทำให้จำเป็นต้องมีการเลือกตั้งรอบที่สอง ทำให้ผู้สมัครคนอื่น ๆ ได้หันไปให้การสนับสนุนนาย Abdoulaye Wade ผู้นำพรรคฝ่ายค้าน Senegalese Democratic Party (PDS) จนได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี นอกจากนี้ ในการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาในปี 2544 ปรากฏว่า พรรค PDS ได้รับเสียงข้างมากเอาชนะพรรค PS ซึ่งปกครองประเทศมาตั้งแต่ได้รับเอกราชด้วย
เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2550 ประธานาธิบดี Abdoulaye Wade ได้รับการเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเป็นสมัยที่สอง โดยจะมีวาระการดำรงตำแหน่งอีก 5 ปี (เดิมรัฐธรรมนูญเซเนกัลได้กำหนดให้การดำรงตำแหน่งของประธานาธิบดีมีวาระ 7 ปี) และเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2550 มีการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภา ผลการเลือกตั้งคือกลุ่ม Sopi ซึ่งสนับสนุนพรรค Parti Democratique Senagalais ของประธานาธิบดี Wade ได้ที่นั่ง 131 ที่จาก 150 ที่นั่ง
การเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา ภายหลังจากการแก้ไขกฎหมายให้มีสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาแล้ว นาย Ousmane Ngom รัฐมนตรีแห่งรัฐและดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีมหาดไทย (Ministre d\'Etat, Ministre de l\'Interier) ได้ประกาศให้มีการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา ในวันที่ 19 สิงหาคม 2550 และเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2550 Constitutional Council ของกระทรวงยุติธรรมเซเนกัลได้ประกาศรับรองผลการเลือกตั้งวุฒิสภา โดยพรรค Parti democratique Senegalais-PDS (พรรครัฐบาล) ได้คะแนนเสียง 8177 คะแนน และได้ 34 ที่นั่ง และพรรค Jet/Parti/africain pour la democratie et le socialsim- Aj/Pads ได้คะแนนเสียง 736 คะแนน ได้ 1 ที่นั่ง ทั้งนี้ ฝ่ายค้าน (Siggil Senegal:Stand up Senegal) ที่เคยคว่ำบาตรการเลือกตั้งทั่วไปไม่ได้เข้าร่วมในการเลือกตั้งครั้งนี้ และได้แสดงความเห็นว่าการที่พรรค PDS ได้รับเลือกตั้งถึง 34 ที่นั่ง และประธานาธิบดีเป็นผู้แต่งตั้งสมาชิกวุฒิสภา อีก 65 คน คงส่งผลให้พรรค PDS และกลุ่ม Sopi 2007 (ซึ่งเป็นกลุ่มพรรคการเมืองที่สนับสนุนประธานาธิบดี Wade) มีความเข็มแข็งทางการเมืองมากขึ้น และสำหรับการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาครั้งนี้ มีผู้มาลงทะเบียนเพื่อใช้สิทธิจำนวน 9815 คน (จากผู้มีสิทธิ 13384 คน) ทั้งนี้ ภายใต้รัฐธรรมนูญเซเนกัล สมาชิกวุฒิสภามีสิทธิที่จะปฎิเสธร่างกฎหมายที่ผ่านสภาล่างมาแล้วได้ และผู้ดำรงตำแหน่งประธานวุฒิสภาจะเป็นผู้ที่ขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีแทน ในกรณีที่ประธานาธิบดีไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ เช่น ป่วย ลาออก เป็นเวลา 60 วัน และหลังจากนั้นจะต้องมีการเลือกตั้งประธานาธิบดีใหม่
ระบบเศรษฐกิจ
-
ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (GDP)
26.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
GDP รายบุคคล (GDP per Capita)
1,900 ดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
อัตราการเติบโตของ GDP
3.7% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
GDP แยกตามภาคการผลิต
- ภาคการเกษตร 15.3%
- ภาคอุตสาหกรรม 22.7%
- ภาคการบริการ 61.9% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
อัตราเงินเฟ้อ (Consumer Price)
1.5% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
อัตราการว่างงาน
48% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2551)
หนี้สาธารณะ
-
ผลผลิตทางการเกษตร
ถั่วลิสง ข้าวฟ่าง ข้าวโพด ข้าว ฝ้าย มะเขือเทศ ผักใบเขียว ปศุสัตว์ สัตว์ปีก สุกร ปลา
อุตสาหกรรม
เกษตรกรรม การแปรรูปปลา เหมืองแร่ฟอสเฟต อุตสาหกรรมปิโตรเลียม การผลิตปุ๋ย อุปกรณ์ก่อสร้าง อุตสาหกรรมต่อเรือและซ่อมแซมเรือ
อัตราการเติบโตของการผลิตภาคอุตสาหกรรม
4.9% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2554)
ภาคการผลิต
-
ภาคการบริการ
-
ดุลบัญชีเดินสะพัด
ขาดดุล 1.298 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
มูลค่าการส่งออก
2.458 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ f.o.b (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
สินค้าส่งออก
ปลา ถั่วลิสง ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม ฟอสเฟต ฝ้าย
ประเทศคู่ค้า (ส่งออก) ที่สำคัญ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2554)
มูลค่าการนำเข้า
5.109 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ f.o.b (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)
สินค้านำเข้าที่สำคัญ
อาหารและเครื่องดื่ม สินค้าทุน เชื้อเพลิง
ประเทศคู่ค้า (นำเข้า) ที่สำคัญ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2554)
สกุลเงิน
Communaute Financiere Africaine Franc (XOF)
สัญลักษณ์เงิน
XOF
สภาพเศรษฐกิจโดยทั่วไป
-เซเนกัลเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจที่สำคัญของ ภูมิภาคแอฟริกาตะวันตก โดยภาคเศรษฐกิจประกอบด้วย ภาคบริการ (การท่องเที่ยว) ร้อยละ 60 ภาคอุตสาหกรรม ร้อยละ 20 และภาคการเกษตร
ร้อยละ 20 ของรายได้ประชาชาติ ภาคเกษตรยังคงเป็นหัวใจของเศรษฐกิจเนื่องจากแรงงานร้อยละ 70 อยู่ในภาคการเกษตร รายได้หลักของประเทศมาจากการส่งออกสินค้าภาคเกษตร อาทิ ถั่วลิสง การประมง ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม ฟอสเฟต ฝ้าย การท่องเที่ยวและการบริการ อย่างไรก็ตาม เซเนกัลยังคงพึ่งพาเงินช่วยเหลือจากต่างประเทศ โดยผู้ให้ความช่วยเหลือเซเนกัลประกอบด้วย ฝรั่งเศส กองทุนการเงินระหว่างประเทศ สหภาพยุโรป ธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกา USAID ญี่ปุ่น เยอรมนี แคนาดา และหน่วยงานของสหประชาชาติ เป็นต้น
-รัฐบาลเซเนกัลได้รับแรงกดดันจากองค์การระหว่างประเทศที่ให้ความช่วยเหลือ โดยเฉพาะ IMF และ World Bank ให้เปลี่ยนแปลงนโยบายเศรษฐกิจของประเทศจากเดิมที่เป็นสังคมนิยมให้เป็นทุน นิยม สนับสนุนการค้าเสรีโดยได้เริ่มผ่อนคลายมาตรการกีดกันทางการค้า และเปิดเสรีรัฐวิสาหกิจ (privatization)
-รัฐบาลเซเนกัลมุ่งดำเนินการปฏิรูปทางเศรษฐกิจโดยเน้น 4 สาขาหลัก ประกอบด้วย นโยบายการคลัง การปฏิรูปโครงสร้าง การแก้ไขปัญหาความยากจน และการสนับสนุนภาคเอกชน นอกจากนี้ ยังดำเนินแผนการลดความยากจนและการสนับสนุนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ (Poverty Reduction and Growth Facility: PRGF) 3 ปี ตามที่ IMF ได้ให้ความเห็นชอบแล้วเมื่อเมษายน 2546 โดยเน้นการปฏิรูปภาคการเกษตร การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การเปิดเสรีกฎหมายแรงงาน (liberalising labour legislation) การกระตุ้นกลไกตลาด การสร้างงานใหม่ และการสนองตอบความต้องการพื้นฐานของผู้ยากไร้ผ่านโครงการพัฒนาด้านเศรษฐกิจ และการเพิ่มสมรรถภาพ (Capacity building) การปฏิรูปภาครัฐ ตลอดจนแปรรูปวิสาหกิจ นอกจากนี้ รัฐบาลได้เริ่มดำเนินโครงการขนาดใหญ่ อาทิ การสร้างสนามบินนานาชาติแห่งใหม่ การขยายเครือข่ายถนนและการพัฒนาท่าเรือ เพื่อสนับสนุนและส่งเสริมการลงทุนของเอกชนทั้งจากท้องถิ่นและต่างประเทศ
-ในภาพรวม เซเนกัลถือว่าประสบความสำเร็จในการแก้ไขปัญหาเงินเฟ้อ ดังจะเห็นได้จากตัวเลข GDP ที่เพิ่มขึ้นร้อยละ 5 ในปี 2538 - 2550 และอัตราเงินเฟ้อลดลงมาในระดับเลขเดียว (single digit) นอกจากนี้ หลังจากที่เข้าร่วมโครงการเพื่อบรรเทาหนี้สำหรับประเทศที่มีหนี้สินระหว่าง ประเทศในระดับสูง (Highly Indebted Poor Countries-HIPC) ของ IMF ทำให้เซเนกัลสามารถปลดหนี้ได้ถึง 2 ใน 3 ของหนี้ระหว่างประเทศทั้งหมด อย่างไรก็ดี เซเนกัลยังประสบปัญหาว่างงานและมีแรงงานจำนวนมากที่เข้าไปทำงานในยุโรปอย่าง ผิดกฎหมาย
-นโยบายของ นรม. Cheikh Hadjibou Soumare มุ่งเน้นการส่งเสริมการลงทุนจากต่างประเทศอย่างจริงจัง โดยเน้นไปที่การปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานต่าง ๆ ที่จะส่งเสริมการลงทุนจากต่างชาติ อาทิ โครงการสร้างสนามบินแห่งใหม่ โครงการปรับปรุงท่าเรือ โครงการปรับปรุงระบบโทรคมนาคม เป็นต้น นอกจากนี้ รัฐบาลเซเนกัลยังแสดงความสนใจเรื่องการพึ่งพาตนเองในเรื่องอาหาร (food sufficiency) เพื่อลดการพึ่งพาจากต่างประเทศ ซึ่งก่อนหน้านี้เซเนกัลจำเป็นต้องนำเข้าสินค้าทางการเกษตรจากต่างประเทศเป็น จำนวนมากและทำให้ขาดดุลการค้ามาโดยตลอด รัฐบาลจึงได้จัดสรรงบประมาณจำนวน 13 ล้านฟรังก์เซฟา เพื่อให้ความช่วยเหลือกลุ่มธุรกิจขนาดเล็กที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและพัฒนา สินค้าเกษตร
ความสัมพันธ์ด้านการเมือง
ไทยและเซเนกัลสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างวันที่ 9 สิงหาคม 2523 และไทยเปิดสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงดาการ์ เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ปี 2523 ปัจจุบันเอกอัครราชทูตเซเนกัล คือ นาวาตรีอิทธิ ดิษฐบรรจง ร.น. ปัจจุบัน เซเนกัลยังมิได้มอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูตใดดูแลประเทศไทย หลังจากที่เคยมอบหมายให้เอกอัครราชทูตประจำกระทรวงดูแลประเทศไทย
ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ
เซเนกัลเป็นประเทศคู่ค้าที่สำคัญอันดับ 4 ของไทยในแอฟริกาตะวันตก (รองจากโกตดิวัวร์) ในขณะที่ เซเนกัลมีการนำเข้าจากไทยเป็นอันดับที่ 4 (รองจากฝรั่งเศส ไนจีเรีย และอิตาลี ตามลำดับ)
ปัญหาและอุปสรรคทางการค้าโดยทั่วไปเกิดจากการที่ตลาดภายในเซเนกัลมีขนาดเล็กและผู้บริโภคและนักธุรกิจกำลังซื้อต่ำ ธุรกิจส่วนใหญ่ของเซเนกัลยังดำเนินการโดยชาวฝรั่งเศสและเลบานอนที่อาศัยอยู่ในเซเนกัลและนักธุรกิจเหล่านี้มักมีช่องทางการตลาดเป็นของตนเอง และไม่นิยมติดต่อกับนักธุรกิจไทยที่ต้องการส่งออกสินค้าไปเซเนกัลโดยตรง ส่วนพ่อค้าเซเนกัลยังมีการเก็บภาษีนำเข้าหลายประเทศซึ่งเป็นภาระแก่ผู้ส่งออกของไทย ตลอดจนระยะทางขนส่งที่ห่างไกลทำให้ค่าระวางเรือสูง นอกจากนี้ เอกชนไทยมักประสบปัญหาการค้างชำระหนี้ค้าซื้อสินค้าของฝ่ายเซเนกัล ปัจจุบัน มีร้านอาหารไทยตั้งอยู่ที่กรุงดาการ์ 1 ร้าน ชื่อว่า Le Jardin Thailandais (สวนไทย) ประชาชนชาวไทยอาศัยอยู่ในเซเนกัลจำนวนประมาณ 12 คน ส่วนมากประกอบอาชีพพ่อบ้าน แม่บ้าน พ่อครัว
อนึ่ง เซเนกัลยังเป็นสมาชิกของกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจแห่งชาติแอฟริกาตะวันตก (ECOWAS) ซึ่งมีการลดหย่อนภาษีการค้าระหว่างสมาชิก ทำให้สินค้าบางประเภทของไทยต้องแข่งขันกับสินค้าที่เซเนกัลนำเข้าจากกลุ่มประเทศสมาชิก ECOWAS เช่น ผลิตภัณฑ์ยาง ไม้ และพลาสติกจากโกตดิวัวร์ สิ่งทอจากไนจีเรีย เป็นต้น รวมทั้งเซเนกัลยังเข้าร่วมเป็นภาคีสนะสัญญาว่าด้วยสหภาพเศรษฐกิจและการเงินแห่งแอฟริกาตะวันตก (Treaty on West African Economic and Monetary Union: WAEMU) ซึ่งมีหลักการสำคัญ คือ การขยายกรอบความร่วมมือด้านการเงินและกำหนดกฎเกณฑ์ทางการค้าให้มีหลักปฏิบัติสอดคล้องกัน และเอื้ออำนวยต่อการขยายตัวทางการค้าภายในกลุ่มมากขึ้น
ในการนี้ ฝ่ายไทยได้ทาบทามเซเนกัลให้มีการจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยยกเว้นภาษีซ้อนระหว่างไทยและเซเนกัล เพื่อเป็นเครื่องมือในการส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่างกันต่อไป
ความสัมพันธ์ทางสังคมและวัฒนธรรม
ไทยกำหนดให้เซเนกัลเป็นประเทศเป็นประเทศที่อยู่ในโครงการความช่วยเหลือของไทย (Thai International Cooperation Progr
Programme) ซึ่งเป็นการให้ความช่วยเหลือในรูปทุนการฝึกอบรม และดูงานในด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในสาขาที่ไทยมีความชำนาญ และเป็นที่ต้องการของประเทศกำลังพัฒนา ทั้งนี้ ฝ่ายเซเนกัลมีความประสงค์จะขอรับความร่วมมือและความช่วยเหลือจากไทยในด้านการแลกเปลี่ยนผู้เชี่ยวชาญด้านการเพาะพันธุ์สัตว์น้ำ (Aqua-culture) การปลูกข้าว การแพทย์ สาธารณสุข
ในเดือนกันยายน 2549 ผู้แทนจากสำนักความร่วมมือเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศ (สพร.) ไปเยือนเซเนกัลเพื่อหารือแนวทางการให้ความช่วยเหลือโดยเฉพาะเรื่อง การเกษตร การปลูกข้าว การท่องเที่ยว และการป้องกันรักษาโรคมาลาเรีย ขณะนี้ ทางสำนักความร่วมมือเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศได้เสนอร่างแผนความร่วมมือด้านวิชาการให้กับฝ่ายเซเนกัลพิจารณาอยู่ อนึ่ง 19 มีนาคม ปี 2550 สถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงดาการ์ ได้จัดตั้งเครือข่ายเพื่อมิตรภาพและความร่วมมือไทย-เซเนกัล เพื่อเพิ่มกลไกในการส่งเสริมความสัมพันธ์และความร่วมมือกับประเทศเซเนกัล โดยสมาชิกที่อยู่ในเครือข่ายมาจากกการรวมกลุ่มของผู้ที่เคยได้รับทุนอบรมไปประเทศไทย ปัจจุบันมีจำนวน 24 คน มาจากหน่วยราชการต่าง ๆ ของเซเนกัล
ความตกลงด้านการค้า
- ความตกลงทางการค้า (ลงนามเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม ปี 2524) และได้มีการแลกเปลี่ยนสัตยาบันสารระหว่างกัน (ในวันที่ 25 สิงหาคม ปี 2526)
- อนุสัญญาว่าด้วยการยกเว้นภาษีซ้อนระหว่างไทยและเซเนกัล (อยู่ระหว่างการเจรจารอบ 2)
การเยือนที่สำคัญ
- ฝ่ายไทย (รัฐบาล)
- ร้อยตรี ประพาส ลิมปะพันธุ์ เยือนเซเนกัลในเดือนตุลาคม ปี 2525 เยือนเซเนกัลครั้งแรกขณะดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์
- ร้อยตรีประพาส ลิมปะพันธุ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เยือนเซเนกัลในเดือนสิงหาคม ปี 2525
- น.ต. ประสงค์ สุ่นศิริ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เยือนเซเนกัลอย่างเป็นทางการระหว่างวันที่ 18 - 20 สิงหาคม 2537
- นางอรนุช โอสถานนท์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ เยือนเซเนกัลเพื่อสำรวจตลาดข้าวไทย ระหว่างวันที่ 25 - 26 มีนาคม ปี 2550
- ฝ่ายกาบอง (รัฐบาล)
- นาย Djibu Ka รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวางแผนและความร่วมมือคณะผู้แทนเศรษฐกิจและการค้าเซเนกัล เยือนไทยระหว่างวันที่ 18 - 21 ตุลาคม 2531
- นาย Abdou Diouf ประธานาธิบดีและคณะ แวะผ่านไทยระหว่างวันที่ 14 - 15 พฤศจิกายน 2533
- นาย Seydina Oumar รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เยือนไทยอย่างไม่เป็นทางการ ระหว่างวันที่ 6 - 8 ธันวาคม 2533
- นาย นาย Seydina Oumar รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและคณะ เยือนประเทศไทยอย่างเป็นทางการ วันที่ 31 มีนาคม - 2 เมษายน 2537
ตารางที่ 1 : การค้าไทย-เซเนกัล (มูลค่า : ล้านเหรียญสหรัฐฯ)
| รายการ |
2553 |
2554 |
2555 |
2555(ม.ค.-ก.ย.) |
2556(ม.ค.-ก.ย.) |
| ไทย - โลก |
|
|
|
|
|
| มูลค่าการค้า |
376,225.26 |
451,358.90 |
479,224.06 |
357,766.36 |
361,953.68 |
| การส่งออก |
193,298.14 |
222,579.16 |
229,236.13 |
172,056.49 |
172,139.76 |
| การนำเข้า |
182,927.12 |
228,779.74 |
249,987.93 |
185,709.88 |
189,813.92 |
| ดุลการค้า |
10,371.02 |
-6,200.58 |
-20,751.80 |
-13,653.39 |
-17,674.16 |
| ไทย - อังโกลา |
|
|
|
|
|
| มูลค่าการค้า |
171.85 |
191.89 |
116.73 |
92.20 |
123.40 |
| การส่งออก |
165.51 |
180.37 |
104.59 |
81.84 |
118.68 |
| การนำเข้า |
6.35 |
11.52 |
12.14 |
10.37 |
4.72 |
| ดุลการค้า |
159.16 |
168.84 |
92.45 |
71.47 |
113.96 |
ที่มา : ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงพาณิชย์ โดยความร่วมมือจากกรมศุลกากร
ตารางที่ 2: สินค้าส่งออกที่สำคัญา (มูลค่า : ล้านเหรียญ)
| อันดับที่ |
ชื่อสินค้า |
2553 |
2554 |
2555 |
2555(ม.ค.-พ.ย.) |
2556(ม.ค.-พ.ย.) |
| 1 |
ข้าว |
114.8 |
104.9 |
52.8 |
52.6 |
65.0 |
| 2 |
ผ้าปักและผ้าลูกไม้ |
5.8 |
7.8 |
9.4 |
8.6 |
12.4 |
| 3 |
รถยนต์ อุปกรณ์และส่วนประกอบ |
23.2 |
17.2 |
17.4 |
13.0 |
10.9 |
| 4 |
เหล็ก เหล็กกล้าและผลิตภัณฑ์ |
0.7 |
0.6 |
3.2 |
3.2 |
6.0 |
| 5 |
ผลิตภัณฑ์พลาสติก |
2.8 |
2.2 |
2.1 |
1.8 |
3.6 |
| 6 |
เครื่องปรับอากาศและส่วนประกอบ |
0.9 |
1.3 |
1.2 |
1.0 |
3.5 |
| 7 |
ผ้าผืน |
1.6 |
3.4 |
3.9 |
3.7 |
2.6 |
| 8 |
เคมีภัณฑ์ |
0.6 |
2.6 |
2.1 |
1.7 |
2.2 |
| 9 |
ผลไม้กระป๋องและแปรรูป |
1.6 |
3.3 |
0.7 |
0.6 |
2.0 |
| 10 |
กระดาษและผลิตภัณฑ์กระดาษ |
0.6 |
1.2 |
1.3 |
1.1 |
1.7 |
|
รวม 10 รายการ |
152.6 |
144.4 |
94.0 |
87.5 |
109.8 |
|
อื่นๆ |
12.9 |
35.9 |
10.6 |
10.3 |
29.0 |
|
รวมทั้งสิ้น |
165.5 |
180.4 |
104.6 |
97.8 |
138.8 |
ที่มา : ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงพาณิชย์ โดยความร่วมมือจากกรมศุลกากร
ตารางที่ 3 : สินค้านำเข้าที่สำคัญ (มูลค่า : ล้านเหรียญ)
| อันดับที่ |
ชื่อสินค้า |
2553 |
2554 |
2555 |
2555(ม.ค.-พ.ย.) |
2556(ม.ค.-พ.ย.) |
| 1 |
สัตว์น้ำสด แช่เย็น แช่แข็ง แปรรูปและกึ่ง |
2.6 |
3.6 |
3.1 |
2.9 |
3.7 |
| 2 |
เหล็ก เหล็กกล้าและผลิตภัณฑ์ |
1.8 |
2.1 |
6.2 |
6.1 |
3.7 |
| 3 |
กาแฟ ชา เครื่องเทศ |
- |
- |
- |
- |
0.1 |
| 4 |
พืชและผลิตภัณฑ์จากพืช |
- |
- |
- |
- |
- |
| 5 |
ผลิตภัณฑ์สิ่งทออื่น ๆ |
- |
0.1 |
- |
- |
- |
| 6 |
เครื่องจักรไฟฟ้าและส่วนประกอบ |
- |
- |
- |
- |
- |
| 7 |
เครื่องจักรกลและส่วนประกอบ |
- |
- |
- |
- |
- |
| 8 |
เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน |
- |
- |
- |
- |
- |
| 9 |
ไดโอด ทรานซิสเตอร์และอุปกรณ์กึ่งตัวนำ |
- |
- |
- |
- |
- |
| 10 |
สิ่งพิมพ์ |
- |
- |
- |
- |
- |
|
รวม 10 รายการ |
4.4 |
5.8 |
9.4 |
9.0 |
7.5 |
|
อื่นๆ |
1.9 |
5.7 |
2.7 |
2.7 |
0.0 |
|
รวมทั้งสิ้น |
6.3 |
11.5 |
12.1 |
11.7 |
7.5 |
ที่มา : ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงพาณิชย์ โดยความร่วมมือจากกรมศุลกากร
สถานที่ติดต่อทางการทูต
ที่อยู่
Office of the Ambassador of the Republic of Senegal
Ministry of Foreign Affairs,
Place de I'Independance,
B.P. 4044,Dakar,
The Republic of Senegal
Tel: (221) 889-1300
Fax: (221) 823-5496
E-mail: maeuase@senegal.diplomatie.sn
.png){kind=icon}
