ระบบเศรษฐกิจ

-

ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (GDP)

16.93 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

GDP รายบุคคล (GDP per Capita)

7,800 ดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

อัตราการเติบโตของ GDP

4.6% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

GDP แยกตามภาคการผลิต

• ภาคการเกษตร 7.3%
• ภาคอุตสาหกรรม 34.3%
• ภาคการบริการ 58.4% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

อัตราเงินเฟ้อ (Consumer Price)

5.8% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

อัตราการว่างงาน

51.2% (ค่าประมาณ พ.ศ. 2551)

หนี้สาธารณะ

28.2% ของ GDP (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

ผลผลิตทางการเกษตร

ธัญพืช ข้าวฟ่าง ถั่วลิสง องุ่น สัตว์มีชีวิต ปลา

อุตสาหกรรม

บรรจุเนื้อสัตว์ แปรรูปปลา ผลิตภัณฑ์นม เหมืองแร่ (เพชร ตะกั่ว สังกะสี ดีบุก เงิน ทังสะแตน ยูเนเนียม ทองแดง)

อัตราการเติบโตของการผลิตภาคอุตสาหกรรม

6.5% (ค่าประมาณ พ.ศ.2553)

ภาคการผลิต

-

ภาคการบริการ

-

ดุลบัญชีเดินสะพัด

49.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ.2555)

มูลค่าการส่งออก

4.657 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ f.o.b (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

สินค้าส่งออก

เพชร ทองแดง ทองคำ สังกะสี ตะกั่ว ยูเรเนียม ปศุสัตว์ แปรรูปปลา หนังแกะพันธ์คาราคัล

ประเทศคู่ค้า (ส่งออก) ที่สำคัญ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2549)

มูลค่าการนำเข้า

5.762 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2555)

สินค้านำเข้าที่สำคัญ

ผลิตภัณฑ์อาหาร ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมและเชื้อเพลิงเครื่องจักรและอุปกรณ์เคมีภัณฑ์

ประเทศคู่ค้า (นำเข้า) ที่สำคัญ (ค่าประมาณ พ.ศ. 2550)

สกุลเงิน

ดอลลาร์นามิเบีย (Namibian Dollar - NAD) และเงินแรนของแอฟริกาใต้ (South African Rand- ZAR)

สัญลักษณ์เงิน

NAD; ZAR

โยบายรัฐบาลด้านเศรษฐกิจ

1) นโยบายการลดความยากจนและการสร้างความหลากหลายทางเศรษฐกิจ เป้าหมายทาง เศรษฐกิจของนามิเบียนับตั้งแต่ที่ได้รับเอกราชคือการขยายการจ้างงาน การสร้างความหลากหลายทางเศรษฐกิจและลดการพึ่งพาเศรษฐกิจในภาคปฐมภูมิ (primary sector) โดยการกระตุ้นการลงทุนจากต่างชาติในอุตสาหกรรมภาคการผลิต เพื่อเพิ่มมูลค่าสินค้าให้แก่ทรัพยากรธรรมชาติของนามิเบียก่อนการส่งออก รวมถึงอุตสาหกรรมทางด้านการท่องเที่ยวและภาคการเงิน และตั้งแต่ปีที่ผ่านมารัฐบาลนามิเบียให้ความสำคัญกับโครงการลดความยากจนและขยายการมีส่วนร่วมทางธุรกิจให้แก่ "ผู้ด้อยโอกาส" ชาวนามิเบีย (previous disadvantaged Namibians) ที่มีจำนวนถึง 95%

2) นโยบายการสนับสนุนให้คนดำมีส่วนร่วมทางธุรกิจ (Black Economic Empowperment - BEE) โดยทั่วไปรัฐบาลมิได้เข้ามาแทรกแซงทางเศรษฐกิจและมิได้มีการกำหนดขอบเขตขั้นต่ำในการมีส่วนร่วมของคนผิวดำและการเป็นจ้าของในธุรกิจทั้งภาครัฐและเอกชนอย่างชัดเจน อย่างไรก็ดี ในภาคการประมงได้มีการกำหนดสัดส่วนการมีส่วนร่วมของชาวพื้นเมืองเพื่อเป็นเงื่อนไขไปสู่การได้รับใบอนุญาตทำการประมงในนามิเบียแล้ว และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของการมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจของชาวพื้นเมืองมากยิ่งขึ้น รัฐบาลมองว่า BEE มิได้เป็นเพียงแค่กลไกในการปรับโครงสร้างความไม่เท่าเทียมในการเป็นเจ้าของธุรกิจ แต่ยังเป็นยุทธศาสตร์ในการเปลี่ยนแปลงสังคมนามิเบียโดยการเพิ่มโอกาสทางเศรษฐกิจให้แก่คนพื้นเมืองด้วย อย่างไรก็ดี อาจเป็นเพราะความผิดพลาดในการบริหารหรือการฉ้อโกงทำให้โครงการนี้ประสบความล้มเหลว รัฐบาลนามิเบียถูกวิพากษ์ว่า โครงการนี้ในที่สุดแล้วคนผิวดำที่เป็นชนชั้นนำหรือมีความรู้จักคุ้นเคยกับรัฐบาลนามิเบียเท่านั้นจะเป็นผู้ที่ได้รับผลประโยชน์อย่างเต็มที่

3) นโยบายดึงดูดการลงทุนของนามิเบีย ตั้งแต่หลังได้รับเอกราช นามิเบียพยายามใช้นโยบายด้านภาษีและสิ่งจูงใจทางการเงินเพื่อดึงดูดนักลงทุนต่างชาติให้เข้ามาลงทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคการส่งออกและการแปรรูปทรัพยากรธรรมชาติ หน่วยงานส่งเสริมการลงทุน "investment center" ได้ถูกก่อตั้งขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่นักลงทุนต่างชาติที่จะเข้าไปลงทุน อย่างไรก็ดี สิ่งจูงใจจากรัฐบาลออกมาในลักษณะทีละเล็กละน้อยมิได้ออกมาเป็น package จึงขาดความสอดคล้องกันในภาพรวม ในปลายทศวรรษที่ 1990 (ประมาณปีพ.ศ. 2530-2532) นามิเบียมีอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีเงินได้นิติบุคคล 35% ซึ่งถือว่าไม่สูงมากนัก แต่ก็ไม่เป็นที่จูงใจสำหรับนักลงทุนต่างชาติอีกต่อไปเพราะประเทศเพื่อนบ้านในภูมิภาคเดียวกัน เช่น บอตสวานามีอัตราภาษีที่ต่ำกว่านามิเบียในปัจจุบันคือประมาณ 25%

การเมือง

ไทยสนับสนุนให้มีการปฏิบัติตามข้อมติคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติที่ 435 ปี 2521 (1978) ในการให้เอกราชแก่นามิเบียมาโดยตลอด ต่อมาสหประชาชาติได้จัดตั้งกองกำลังสังเกตการณ์และควบคุมเพื่อให้เป็นไปตามความตกลงสันติภาพและเพื่อเอกราช ซึ่งค่าใช้จ่ายประมาณ 81,324 ดอลลาร์สหรัฐ ได้รับการสนับสนุนจากประเทศสมาชิก UN รวมทั้งประเทศไทยและไทยเป็นประเทศหนึ่งใน 27 ประเทศที่ได้จัดส่งผู้ควบคุมการเลือกตั้งเพื่อช่วยควบคุมดูแลการเลือกตั้งสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญของนามิเบีย ที่มีขึ้นในเดือนพฤศจิกายน 2532 ตามคำร้องขอขององค์การสหประชาชาติ ซึ่งไทยได้ส่งเจ้าหน้าที่จำนวน 40 คนไปเข้าร่วม

เศรษฐกิจ

การค้าระหว่างสองฝ่ายยังคงมีมูลค่าน้อยเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ ในทวีปแอฟริกา โดยไทยเป็นฝ่ายได้เปรียบดุลการค้าตลอดมา ดังจะเห็นได้จากข้อมูลการค้าในปี 2546 มีมูลค่าเพียง 108.4 ล้านบาท โดยไทยส่งออก 93.5 ล้านบาท นำเข้า 14.9 ล้านบาท และเพิ่มขึ้นเป็น 279.1 ล้านบาท ในปี 2549 สินค้าหลักที่ไทยส่งออกคือ รถยนต์ อุปกรณ์และส่วนประกอบ เครื่องรับวิทยุโทรทัศน์และส่วนประกอบ ผลิตภัณฑ์ยาง เสื้อผ้าสำเร็จรูป อาหารทะเลกระป๋องและแปรรูป ข้าว ผลไม้กระป๋องและแปรรูป และสินค้าหลักที่นำเข้าคือ สินแร่โลหะ เศษโลหะและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำแช่เย็น แช่แข็ง แปรรูปและสำเร็จรูป ด้ายและเส้นใย เครื่องจักรและส่วนประกอบและเคมีภัณฑ์

ปัญหาการค้าทวิภาคี

• นักธุรกิจไทยและนามิเบียยังไม่มีความคุ้นเคยกันและกันและมีข้อมูลข่าวสารการค้าระหว่างกันน้อยมาก เนื่องจากประเทศนามิเบียเป็นประเทศที่เพิ่งได้รับเอกราชความสัมพันธ์ระหว่างไทย-นามิเบียจึงอยู่ในขั้นเริ่มต้น
• นามิเบียยังพึ่งพาเศรษฐกิจ การค้าและการลงทุนจากแอฟริกาใต้ในฐานะที่เคยเป็นเมืองขึ้นของแอฟริกาใต้มาก่อน ทำให้พื้นฐานทางธุรกิจการค้าตกอยู่ภายใต้การครอบงำของนักธุรกิจแอฟริกาใต้

ความตกลงที่สำคัญๆ กับไทย

ยังไม่มีความตกลงระหว่างกัน

การแลกเปลี่ยนการเยือนที่สำคัญ

• ฝ่ายไทย
  • 21 มีนาคม 2533 ในโอกาสที่นามิเบียฉลองเอกราช ประเทศไทยได้ส่งคณะผู้แทนจากกระทรวงการต่างประเทศไปร่วมพิธีที่กรุงวินด์ฮุกดุก
  • 5-14 กันยายน 2537 คณะสำรวจข้อมูลกระทรวงการต่างประเทศเดินทางเยือนนามิเบียเพื่อกระชับความสัมพันธ์ทวิภาคีและหาลู่ทางพัฒนาความร่วมมือด้านการค้า การลงทุน และการท่องเที่ยวระหว่างกัน
  • ปี 2542 ม.ร.ว. สุขุมพันธุ์ บริพัตร รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศเดินทางเยือนนามิเบียอย่างเป็นทางการ
• ฝ่ายนามิเบีย
  • 4 เมษายน 2536 Dr. Mose Tjitendero ประธานสภาแห่งชาตินามิเบียเดินทางจากกัมพูชาผ่านประเทศไทยเพื่อไปยังอินเดีย
  • มีนาคม 2538 คณะนักธุรกิจค้าเพชรนามิเบียเดินทางมาเยือนไทยเพื่อศึกษา เกี่ยวกับอุตสาหกรรมการตัดและเจียระไนเพชรของไทย
  • 13 - 19 ตุลาคม 2541 นาย Stan Webster รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตร น้ำ และการพัฒนาชนบทนามิเบียและคณะเดินทางมาเยือนไทย เพื่อศึกษาเกี่ยวกับลู่ทางในการร่วมลงทุนและผลประโยชน์อื่น ๆ ระหว่างกัน
  • 28 กันยายน - 2 ตุลาคม 2543 นาย Hage G. Geingob นายกรัฐมนตรีนามิเบียเยือนไทยอย่างเป็นทางการในฐานะแขกของรัฐบาล

ผู้แทนทางการทูต

• ฝ่ายไทย
  เอกอัครราชทูตประจำสาธารณรัฐนามิเบีย ถิ่นพำนัก ณ กรุงพริทอเรีย คือ นายโดมเดช บุนนาค (H.E. Mr. Domedej Bunnag)ที่อยู่ของสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงพริทอเรีย
  Royal Thai Embassy
  428 Pretorius/Hill Street
  Arcadia, Pretoria 0083
  P.O. Box 12080
  Hatfield, Pretoria 0028
  Tel. (27-12) 342-1600, 342-4516,
  342-4600, 342-4506, 342-5470
  Fax. (27-12) 342-4805, 342-3986
  E-mail : info@thaiembassy.co.za
  Consular Info : visa@thaiembassy.co.za
  Trade Info : trade@thaiembassy.co.za
  Technical : webmaster@thaiembassy.co.za
  Website : http://www.thaiembassy.co.za
  นอกจากนั้น มีการแต่งตั้งกงสุลกิตติมศักดิ์ไทยประจำนามิเบีย (Honorary Consul) คือ Dr. Gabriel Tuhafeni Uahengo
  ที่อยู่ของสถานกงสุลกิตติมศักดิ์ไทยประจำนามิเบีย
  Royal Thai Consulate
  315 Swa Building Society Building
  7 Post Street Mall, Windhoek
  Republic of Namibia
  Tel. (264 61) 222-000 / 221-078 Fax. (264 61) 233-690
• ฝ่ายนามิเบีย
  กงสุลกิตติมศักดิ์นามิเบียประจำประเทศไทยคือ นางนลินี ทวีสิน (Mrs. Nalinee Taveesin) ที่อยู่สถานกงสุลกิตติมศักดิ์สาธารณรัฐนามิเบียประจำประเทศไทย
  The Consulate of the Republic of Namibia
  87/110 Ekamai Soi 3,
  Sukhumvit 63, Watthana,
  Bangkok 10110
  Tel. 02-381-4220 (104) Fax. 02-381-7597

ที่มา: กองแอฟริกา กรมเอเชียใต้ ตะวันออกกลางและแอฟริกา กระทรวงการต่างประเทศ

สถานที่ติดต่อทางการทูต

ที่อยู่
The Embassy of the Republic of Namibia
15-01, 15th Floor
Menara HLA, 3 Jalan Kia Peng
50450 Kuala Lumpur
Malaysia
Tel: (603) 2164- 6520, 2162- 8950
Fax: (603) 2168 - 8790
E-mail: namhckl@streamyx.com
Website: www.namibiahighcommission.com.my